Φαληριώτες μου... Πότε θα μάθετε την δύναμη που κρύβετε μέσα σας;

Πότε θα ακούσετε την ψυχή σας που σας μιλά; Τόσα χρόνια μεγαλώσατε με τους θρύλους και μείνατε σε αυτούς... Δεν υπήρξε ποτέ πολεμιστής που να μην φοβήθηκε και να μην έκλαψε. Και όλοι τους ήτανε μονάχοι... Τους αφήσατε μονάχους... Δεν σκεφτήκατε ότι μια μέρα μπορεί να κουραστούν, μπορεί να θέλουν μια συντροφιά.. Ο πολεμιστής, άνθρωπος είναι και πεθαίνει. Και τώρα περιμένει την ώρα που πλησιάζει, να περάσει την μεγάλη θάλασσα, στον κόσμο που η ψυχή βρίσκει την ανάπαυση για πάντα. Γυρίστε πίσω άνθρωποι... Κανένα κακό δεν σας απειλεί... Όλα τα θεριά και τους εχθρούς, ο πολεμιστής σας τα έδιωξε για πάντα μακριά. Στα σύνορα σας καρτερούν μόνο οι νέες εποχές που θα σας βρουν απροετοίμαστους...

ΟΤΑΝ ΟΛΟΙ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ ΤΟΝ ΗΓΕΤΗ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ...ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ............
Κάπως έτσι καταλήγουν σε εύκολα συμπεράσματα και μοιρολογούν πως "δεν υπάρχει πια ηγέτης"..... Σκέφτηκαν άραγε ποτέ πως μπορούν οι ίδιοι να ετοιμάσουν έναν ΜΕΓΑΛΟ ΗΓΕΤΗ ή έναν μεγάλο πολεμιστή για την ανθρωπότητα και το Έθνος τους; Πως αντί να περιμένουν το σύνθημα από κάποιον άλλον, μπορούν να το δώσουν οι ΙΔΙΟΙ; "Μεγάλος κόπος.. Θέλει πολλά κότσια... Ψάξε, γύρευε δηλαδή.. Καλύτερα τα έτοιμα...." Δικαιολογίες..
Ο φόβος γεννάει την άγνοια και η άγνοια το φόβο..........