Η ομορφιά της ασχήμιας!

Από μικρό παιδί έχω τη συνήθεια να παρατηρώ τους ανθρώπους. Να τους αναλύω. Μέσα από διαφορετικά κάτοπτρα κάθε φορά, και ανάλογα με την ηλικία μου. Ως εκεί που έφτανε η σκέψη μου και μπορούσα. Κάποιες φορές λάθος, αλλά τα τελευταία χρόνια με απίστευτη διαισθαντικότητα, το βρίσκω συναρπαστικό να ανακαλύπτω τι κρύβει ο καθένας που στέκει δίπλα μου. Εκείνο που μου έμαθε η ζωή, είναι οι περισσότεροι άνθρωποι, πίσω από μια πλασματική ηρεμία, ομορφιά, ή καλοσύνη, κρύβουν έναν χαραχτήρα γεμάτο κακία, πονηριά, και ψυχοπάθεια. Ήδη υπάρχουν στη ζωή μου κανά δυο τέτοιοι που τους έχω κυκλωμένους με καγκελάκια και επάνω σε αυτά η πινακίδα γράφει "Προσοχή επικύνδινοι".