Η αλαζονεία σαν αφετηρία για δημοτική καριέρα

Η αλαζονεία δεν θα μπορούσε ποτέ να θεωρηθεί σαν αφετηρία για δημοτική καριέρα, αλλά η αρχή του τέλους. Αυτό που δεν μπορούν να δουν πολλές φορές οι ασχολούμενοι με τα κοινά ( του δήμου, μας..) είναι πέρα από το είδωλο τους στον καθρέπτη. Δείγμα αλαζονείας για να τα πούμε πιο αναλυτικά είναι α) να επενδύεις σε τυχόν παραλήψεις του πολιτικού σου αντιπάλου , β) να κάνεις επιθέσεις επί προσωπικού και όχι επί της ουσίας, γ) να παρουσιάζεις το εαυτόν σου ως σωτήρα που έχει τις λύσεις στο τσεπάκι δ) να κάνεις φιέστες με αρτο και θεαμα χωρίς ουσιαστικά να ακούς τους δημότες, γιατί τους θεωρείς γραφικούς για να εκφράζουν απόψεις, αλλά τους χρειάζεσαι συγχρόνως για να σού δώσουν τον ψήφο τους