«Αν κάναμε μία υπόθεση εργασίας σχετικά με τις προτεραιότητες του μέσου Έλληνα πολίτη εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον, είναι βέβαιο ότι θα είχαμε μπροστά μας ένα και μόνο συμπέρασμα. Εδώ και πολύ καιρό, από ποιοτικής πλευράς πάντα, οι κάτοικοι αυτής της χώρας ενδιαφέρονται, στοχεύουν και επιδιώκουν ένα και μόνο αποτέλεσμα, την επιβίωσή τους.
Η υλική επιβίωση είναι η μόνη ενεργειακή βάση, ο μόνος εγκεφαλικός ερεθισμός. Είναι σημείο των καιρών και ανάγκη, όχι απλά επιτακτική αλλά αποκλειστική. Πάνω από όλα όμως είναι ψευδεπίγραφη.
Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική κοινωνία ξαναγύρισε σε εμβρυακή κατάσταση. Γεννήθηκε, αναπτύχθηκε, μεγαλούργησε και ξαφνικά αναζήτησε πάλι την ασφάλεια της ευρωπαϊκής μήτρας, δηλαδή του γεννήματός της. Κι ενώ ‘απολαμβάνουμε’ την ‘υγρή προστασία’ του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος, τούτο απειλεί ότι θα μας αποβάλει, εάν κάνουμε κινήσεις που το ενοχλούν.
Εάν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν κυοφορούμαστε αλλά κρυβόμαστε πίσω από το δημιούργημά μας, τότε η επι-βίωσή μας, θα επανέλθει στα χαρακτηριστικά που μας συνόδεψαν χιλιάδες χρόνια. Θα γίνει ταυτόσημη της επι-νόησης, της επί-δρασης και της επι-βολής. Επιτέλους ο φόβος είναι ανθρώπινο συναίσθημα, αλλά δεν μπορεί να γίνει κίνητρο για τις επιλογές μας. Η ανάγκη είναι κατάσταση, αλλά όχι λόγος κοινωνικής ενεργοποίησης.
Η ελληνική κοινωνία, τοπική και ευρύτερη πρέπει να επι-δείξει την ενήλικη πλευρά της, μακριά από μικρά συμφέροντα, πρόσκαιρες εξυπηρετήσεις και υποτελείς συμπεριφορές στους προσποιούμενους τη ‘μάνα’ του λαού. Δεν έχουμε ανάγκη από ‘μάνα’ αλλά από επίγνωση και επιλογή της ιστορικής μας αναγκαίας συνέχειας.
Συμ-μετοχή και δράση με στόχο την επι-δραση και την επ-αναφορά στην ενήλικη πορεία μας. Σε κάθε κοινωνικό κύτταρο, σε κάθε κομμάτι του κοινωνικού ιστού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου