«Κάθε άνθρωπος μέσα του κουβαλάει και έναν προσωπικό χάρτη, ακόμα και αν είναι λανθασμένος μην προσπαθήσεις να τον κάνεις να δει κάτι που δεν μπορΠάνε κάμποσα χρόνια από αυτή την κουβέντα που μου είχε πει ένας φίλος από την Θεσσαλονίκη και που τότε ίσως πραγματικά δεν εκτίμησα, ή μάλλον δεν την έβαλα στις πραγματικές της διαστάσεις.
Και όμως πόσες φορές και εγώ στην ζωή μου δεν προσπάθησα να επιβάλλω τους δικούς μου χάρτες και βγήκα χαμένος. Κακά τα ψέματα ο άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει, απλά διαμορφώνεται από τα ερεθίσματα που έχει δίπλα του και από τους ορίζοντες που έχει ανοίξει.Εκεί ίσως κρύβεται και η γοητεία των ανθρωπίνων σχέσεων. Αυτή η μυσταγωγία που δημιουργεί μια καινούρια γνωριμία και τα συναισθήματα που σου προξενεί αυτό το γεγονός. Και δεν μιλάω απαραίτητα σε ερωτικό επίπεδο.
Κάθε άνθρωπος λοιπόν που μπαίνει στην ζωή μας κουβαλάει και έναν δικό του χάρτη. Με τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά του. Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του.
Και ενώ εσύ παλεύεις να κάνεις τον άλλον να δει την δική σου διαδρομή, αναπόφευκτα χάνεις όσα ενδιαφέροντα μπορεί να σου δώσει ο δικός του χάρτης.
Και νομίζω ότι αυτή η εξερεύνηση της προσωπικότητας του άλλου, η μάλλον για να τοποθετηθώ με ακρίβεια του διαφορετικού έχει ελκυστικά χαρακτηριστικά. Βέβαια μπορεί πολύ σύντομα να σε οδηγήσει και σε απογοητευτικά αποτελέσματα με βάση μια υπερεκτίμηση σε λάθος δεδομένα.
Αυτό μπορώ να το δω καλύτερα τώρα εδώ στο BLOC ,νομίζω ότι υπάρχουν άτομα που μπορεί να έχουμε κάποιον κοινό παρανομαστή. Να έχουν τα απαραίτητα συστατικά για ατέλειωτες συζητήσεις επί παντός επιστητού, να μπορέσουν να μετατραπούν σε συναισθηματικό μπαχαρικό που θα δώσει γεύση στην μονοτονία μιας καθημερινότητας.
Και αυτό είναι κάτι που μπορώ και απολαμβάνω μέσα από την σχέση μου με το FaliroPressNews που τόσο αγαπώ. Γιατί καθημερινά στις βόλτες μου εισπράττω καλημέρες από ανθρώπους που απλά δεν γνωρίζω τίποτε από τον δικό τους χάρτη και εκείνοι ξέρουν πολλά πράγματα για μένα.
Γιατί σε καθημερινή βάση αποκρυπτογραφώ τις δικές μου συναισθηματικές διαδρομές και αυτό το κάνω από τότε που μια διαίσθηση με έκανε να θέλω να ακολουθώ πάντα το ένστικτό μου και να αγαπήσω αυτό το μέσο.
Μερικές φορές το σκέφτομαι και γελάω. Θετικό στην όλη αυτή υπόθεση είναι πως στον χάρτη τον δικό μου αυτό το κομμάτι ήταν ευδιάκριτο και απόλυτα κατανοητό από τους έρωτες που πέρασαν από την ζωή μου, γιατί απλά είχα βρει τον τρόπο να το μεταδίδω.
Και γενικότερα όλη αυτή την γλυκιά σχιζοφρένεια. Γιατί όσοι κάνουμε αυτή την δουλειά δεν μπορεί να είμαστε νορμάλ. Δεν μπορεί να είμαστε συμβατικοί γιατί θα πεθάνουμε από πλήξη…
Μέσα από αυτό το blog που ξεκίνησε για να εκφραζόμαστε
Και είναι μεγάλη η έκπληξη μετά από πολλά χρόνια να ανοίγεις ένα συρτάρι στο μυαλό σου, να το ξεσκονίζεις και να θυμάσαι τα άγουρα χρόνια από το παρελθόν. Θυμίζει κάτι από το «κοριτσάκι με τα σπίρτα», κάθε ανάμνηση διαρκεί μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Μάλλον μέχρι να τελειώσει ένα τραγούδι, μέχρι να πάρεις μια βαθειά νοσταλγική ανάσα, μέχρι να συναντήσεις τον επόμενο σου χάρτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου