Δεν θέλω να έρθω σε σύγκρουση με κανέναν.

Μπορεί ο καθένας να καταναλώσει όση ελπίδα θέλει. Εγώ, πιστός στο πνεύμα των ημερών, νηστεύω και η ψευδαίσθηση της ελπίδας μου πέφτει ιδιαίτερα αρτύσιμη. Βιώνω τη Μεγάλη Εβδομάδα της χώρας, δυστυχώς χωρίς να προσδοκώ Ανάστασή της.Στο μυαλό μου έρχονται εικόνες από τις γνωστές χολιγουντιανές παραγωγές με βιβλικό περιεχόμενο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά σκηνές από τον Μωυσή όταν, εν τη απουσία του, ο λαός μεθυσμένος στρέφεται στα είδωλα και σε ένα ξέφρενο πάρτυ, προπηλακίζοντας όσους δε συμμετέχουν και ασκούν κριτική σε αυτό. Τέτοια κατάσταση βιώνουμε α΄πό τις εκλογές και μετά. Οι ταλιμπάν της νέας επίσημης θρησκείας (γιατί πλέον επίσημη θρησκεία της χώρας είναι η λατρεία της θεόσταλτης κυβέρνησής μας) επιτίθενται σε όποιον ασκήσει κριτική στην ιερότητά της.
Το πρόβλημα δεν είναι η οικονομία. Η οικονομία, αργά ή γρήγορα, θα ορθοποδήσει. Κάποια στιγμή, όπως στο ανέκδοτο του Χότζα, θα βγάλουμε το καναρίνι από το σπίτι και θα ανασάνουμε ανακουφισμένοι. Το πρόβλημα είναι σε όλα, μα όλα τα άλλα. 

Όπως έγραψα εξαρχής, δε θέλω να έρθω σε σύγκρουση με κανέναν. Απλά, όσο θα διατηρώ αυτό το δικαίωμα, θα λέω την άποψή μου (ακόμη και αν είναι λανθασμένη - δε διεκδικώ το αλάθητο), στεναχωρώντας ίσως κάποιους, αλλά δεν μπορώ να εμπλέκομαι σε αντιδικίες χωρίς νόημα, καθώς δεν οδηγούν πουθενά. Πάντα αποδεχόμουν τους φίλους μου, ανεξάρτητα από το τι πίστευαν. Ας με αποδεχθούν και αυτοί έτσι..Yannis Simos