ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ ...

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ ...

Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Νέα πρόεδρος του Ολυμπιακού η Ειρήνη Νταϊφά- Παραίτηση βόμβα Βαγγέλη Μαρινάκη!



Σαν βόμβα αναμένεται να σκάσει η είδηση της παραίτησης του Βαγγέλη Μαρινάκη από την προεδρία του Ολυμπιακού! Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Faliro Press News, τη θέση του θα αναλάβει η Ειρήνη Νταϊφά.
Υπενθυμίζεται ότι στα μέσα του 2010 ο Βαγγέλης Μαρινάκης εξαγόρασε την ΠΑΕ Ολυμπιακός, στην οποία διατελεί και Πρόεδρος. Υπήρξε επίσης πρόεδρος της Superleague και αντιπρόεδρος της Ε.Π.Ο, από τον Αύγουστο του 2010 έως τον Σεπτέμβριο του 2011. Κατά την διάρκεια της προεδρίας του, ο Ολυμπιακός κέρδισε τα Πρωταθλήματα της περιόδου 2010/2011, 2011/2012, 2012/2013 και 2013/2014, ενώ κατέκτησε και το Κύπελλο Ελλάδας, φτάνοντας έτσι στο νταμπλ για τις σεζόν 2011/12 και 2012/2013.
Η απόφαση να εγκαταλείψει το ... "τιμόνι" του Ολυμπιακού και να δώσει τη σκυτάλη στην κ. Ειρήνη Νταϊφά ελήφθη σε συνάντηση που είχαν κεκλεισμένων των θυρών στο σπίτι της τελευταίας.
Νέα, έξυπνη, όμορφη, με αριστοκρατική φυσιογνωμία και καθαρό λόγο είναι η κόρη του αείμνηστου Σταύρου Νταϊφά! Άνθρωπος της αλληλεγγύης και της προσφοράς αλλά και των επιχειρήσεων και του εφοπλισμού. Συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση ως πλοιοκτήτρια αλλά και ως φιλάνθρωπος. Είναι κυρίως δίπλα στους νέους ανθρώπους η Ειρήνη Νταϊφά. Δίνει υποτροφίες. Κρατά την μνήμη του πατέρα της ζωντανή! Είναι Ολυμπιακός... και τι ομάδα θα μπορούσε να είναι, αφού για πολλά χρόνια πίστευε ότι δεν υπήρχε άλλη ομάδα.. νόμιζε ότι έπαιζε μόνος του ο Ολυμπιακός. Ενεργή και δραστήρια και πολιτικά. Αντιδήμαρχος πολιτισμού του Δήμου Πειραιά.

Ποιος ήταν ο Σταύρος Νταϊφάς:

Ο Σταύρος Νταϊφάς γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1927, δύο χρόνια μετά την ίδρυση του Ολυμπιακού. Προερχόταν από παραδοσιακή οικογένεια πλοιοκτητών και ναυτικών με ιδιόκτητα ιστιοφόρα στη Μεσσηνία από όπου μετέφεραν εμπορεύματα από και προς τον Πειραιά την περίοδο του Μεσοπολέμου.

Μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο αποφάσισε να γίνει καπετάνιος. Ο ίδιος είχε αφηγηθεί: «Ημουν στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων. Δεν υπήρχε οικονομική δυνατότητα να σπουδάσω. Αναγκάστηκα να κάνω κάτι για να επιζήσω. Αρχικώς δούλευα σε εταιρεία ασφαλιστική. Εν τω μεταξύ το κράτος είχε 150 μεγάλα καΐκια, των 120 τόνων, και τα έβγαλε στον πλειστηριασμό. Οποιος είχε χάσει στον πόλεμο πλοίο είχε δικαίωμα να πάρει με δόσεις. Και πήγα και πήρα ένα καραβάκι από αυτά, το οποίο ήταν μισοβουλιαγμένο, ιστορίες για αγρίους. Το πήρα, το έφτιαξα, το αξιοποίησα, είχα και τις ασφάλειες και με δανεικά 100 λίρες χρυσές από μία θεία μου, αδελφή του Εξαρχάκη, του γενικού διευθυντή του Γενικού Λογιστηρίου, τα οποία βέβαια επέστρεψα. Ολα αυτά σε ηλικία 18 ετών. Ετσι, άφησα τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων. Δεν συνέχισα». Το πρώτο φορτηγό με το όνομα «Κόνιτσα» το αγόρασε στις 19 Οκτωβρίου του 1949 αντί 14.000 λιρών. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Σταύρος Νταϊφάς επέκτεινε τον στόλο του και άρχισε να ασχολείται με μεγαλύτερης χωρητικότητας πλοία. Το 1958 συνεργάστηκε με τους αδελφούς Παναγιώτη και Νίκο Κωνσταντινίδη, εμπόρους. Το 1960 δημιούργησε έναν σημαντικό στόλο με μεσογειακά φορτηγά πλοία και από τη δεκαετία του ’70 επεκτάθηκε στα ποντοπόρα. Ηταν η εποχή που έδωσε την πρώτη παραγγελία για ναυπήγηση πλοίου στα ιαπωνικά ναυπηγεία ΙΗΙ. Το 1975 ο στόλος της εταιρείας Daifas Stavros Marine Enterprise S.A. ήταν 12 πλοία, συνολικής μεταφορικής δυνατότητας 117.000 τόνων.

Ο ίδιος ήταν εργασιομανής και πάντα του άρεσε να διηγείται ένα χαρακτηριστικό περιστατικό: «Πρέπει να έχεις φιλοδοξίες στη ζωή, να έχεις τα κότσια να δουλέψεις σκληρά. Θυμάμαι ότι μια φορά δούλεψα 72 ώρες χωρίς να κοιμηθώ, παρακολουθώντας τις εργασίες σε τρία βαπόρια μαζί και ήρθε η μικρή μου κόρη. Ημουν με τη φόρμα μαύρος από τη μουτζούρα και δεν με γνώρισε. Οταν έρχεται ο άνθρωπος στη ζωή, δεν έρχεται μόνο για να φάει, να πιει, να περάσει όμορφα και μετά να φύγει. Ερχεται και για να δημιουργήσει, να αφήσει ένα πετραδάκι για την πρόοδο και την ευημερία της πατρίδας του».

Κατά τη διάρκεια της κρίσης που έπληξε την παγκόσμια ναυτιλία, το 1980, ο Σταύρος Νταϊφάς πήγε κόντρα στο ρεύμα. Προχώρησε σε ναυπηγήσεις, αυξάνοντας τη δύναμη του στόλου του το 1985 στα 11 πλοία, των οποίων το πρώτο συνθετικό ήταν το όνομα Silver. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη διαχείριση στόλων με λιγότερα πλοία, ενώ δημιουργήθηκε και μια νέα εταιρεία, η Silver Lake Shipping Co S.A., στην οποία μπήκαν η κόρη του Σταύρου Νταϊφά, Ειρήνη, καθώς και τα παιδιά του Παναγιώτη Κωνσταντινίδη.

Ο Σταύρος Νταϊφάς εκπροσώπησε τα συμφέροντα του ελληνικού εφοπλισμού από διάφορες θέσεις, αρχικά ως μέλος του Δ.Σ. της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, από το 1975 έως το 1982, και στη συνέχεα ως αντιπρόεδρος έως το 1991. Ηταν δεινός ομιλητής και κατάφερνε να περνάει τις θέσεις του στις διαπραγματεύσεις, για αυτό και είχε μεγάλη επιρροή στους εφοπλιστικούς κύκλους. Σε μια συνάντηση με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για το θέμα του φόρου κληρονομιάς, ο τότε πρωθυπουργός ήταν αρχικά ανένδοτος στις συζητήσεις με την Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών. Κάποια στιγμή όμως πήρε τον λόγο ο Σταύρος Νταϊφάς και είπε στον Εθνάρχη: «Είμαι αυτοδημιούργητος και έχω 20 βαπόρια. Εάν μου συμβεί κάτι, θα έρθει το κράτος και θα επιβάλει βαριά φορολογία. Δεν νομίζω ότι κανένα από τα δύο παιδιά μου θα το δεχτεί αυτό. Θα πάρουν τα καράβια και θα φύγουν από την Ελλάδα και δεν αποκλείεται να χαθούν και από Ελληνες». Τότε ο τότε πρωθυπουργός γυρίζει στον υπουργό Ναυτιλίας Παναγή Παπαληγούρα και του λέει: «Ρε, Παναγή, σάμπως να ’χει δίκαιο τούτος». Κι έτσι λύθηκε το πρόβλημα.

Έτσι, ο Ολυμπιακός περνά στην οικογένεια από την οποία γεννήθηκε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου