Τους αφιερώνουμε χρόνο, σκέψη, ενέργεια... Όμως, μόνο ο χρόνος είναι εκείνος που δίνει την απάντηση ως προς τον άνθρωπο, κι αυτό μετά το θάνατό του. Έφυγε ο Μητσοτάκης, ένα πρόσωπο που προκάλεσε περισσότερα δεινά παρά καλά στον τόπο και άνοιξε, μεταξύ άλλων, τις πληγές του μεταναστευτικού και των Σκοπίων. Ο γνωστός ιταμός χαμαιλέων δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου Διονύσης Χατζηδάκης έσπευσε να τον χαρακτηρίσει "σπουδαίο"! Τι σημαίνει, όμως, "σπουδαίος" ή "μεγάλος"; Και η αναπόφευκτη ερώτηση, που απαντά στο προηγούμενο ερώτημα: "Ποιος θα θυμάται τον Μητσοτάκη -όχι 127 χρόνια από το θάνατό του- αλλά δέκα μόλις χρόνια μετά;" Για τους υπόλοιπους του σιναφιού δεν τίθεται ζήτημα καν! Δε θα τους θυμάται κανείς ούτε δέκα μέρες μετά, αφού ούτε καν η γρουσουζιά τους δε θεωρείται άξια λόγου!
Και για να κατανοήσουμε τι εστί "σπουδαίος" και ωφέλιμος για την ανθρωπότητα...
Δεξιά, ο γνωστός πίνακας του Βαν Γκογκ "Έναστρη νύχτα" και αριστερά λήψη του Juno από τον πλανήτη Δία. Η ομοιότητα παραπάνω από εύγλωττη. Ο άνθρωπος "έβλεπε"... γι' αυτό ήταν και είναι μεγάλος...Εμείς σπουδαίους θεωρούμε αυτούς που με την Αρετή τους προβάλουν κοινωνικό .Όχι αυτούς που μας άφησαν
πολιτική παρακαταθήκη την χώρα κατεστραμμένη και ανίκανη να ξανασηκωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου