Αγαπητέ γείτονά μου, συνδημότη μου:ΠΟΥ ΝΑΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΠΕΤΑΜΕΝΗ Η ΕΛΛΑΔΑ Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ;

Παράγουμε άραγε, δημιουργούμε, ή ζούμε με επιδόματα, σαν σε μια άλλη εποχή ; Πότε άραγε η χώρα μας θα βαδίσει πάλι πάνω στον πλακόστρωτο δρόμο με την δημιουργία αντάμα με την προκοπή ; Δεν θέλεις άραγε να ξέρεις, δεν θέλεις ιδίοις όμμασι αυτό να δεις ; Στην συλλογική ευημερία, δεν θες να ξανα ρθείς να μπεις ; Θα μου απαντήσεις ; Θα μου πεις ; Αφού, βλέπεις ! Σήμερα, με επιδόματα ανεργίας ζεις ! Μαυτά καθημερινά προσπαθείς, θεού πρόσωπο να δεις ! Και, στα πόδια σου να σταθείς δεν τα καταφέρνεις, όσο και αν το επιθυμείς ! Και στην μετα μνημονιακή σου εποπτεία βιάζεσαι βλέπω να ξανα μπεις ! Με την διολίσθηση σε αμαρτωλές πρακτικές του παρελθόντος εύκολα συνθηκο λογείς ! Τον ραγιαδισμό απο πάνω σου το σκύψιμο της κεφαλής στον ξένο αφέντη που θα δανειστείς δύσκολα να τον αποχωριστείς μπορείς ! Έτσι όμως λευκό καπνό απ την καπνοδόχο της ανάπτυξης χρόνια, αιώνες ίσως θα κάνεις να δεις ! Και έτσι, στα βρώμικα νερά της ανεργίας της φτώχειας απλωτές θα κάνεις βουτιές καταβυθίσεις θα εκτελείς της ντροπής ! Και στην εκλογική στρατιά των επιδοματούχων για μόνιμα θα γραφτείς !