Βράδυ λοιπόν απόψε..έξω δεν ακούγεται τίποτα...Νεκρική σιωπή..Μου αρέσει όμως...Ώρα λοιπόν για ένα απολογισμό του τελευταίου 24ωρου..Σκέφτομαι,σκέφτομαι,σκέφτομαι...Μα πως είναι δυνατόν λέω μέσα σε 24 ώρες να έχω τόσα πάνω κάτω μέσα μου..
Το χθες ξεκίνησε με μια τυφλή γνωριμία...Η αίσθηση της χαράς αλλά και της ελπίδας του ''λες?'' ζωντάνεψε μέσα μου..Για λίγο κράτησε όμως..Έπειτα αφέθηκα στις ανάγκες της σάρκας μου και αφού η καρδιά και το πνεύμα μου δεν ενέκρινε την παρουσία, παρέδωσε το ''θυραμά'' στην σάρκα για να το απολαύσει εκείνη..Και ναι νομίζω ότι το απόλαυσε αλλά βαθμός συναισθήματος μηδέν...Ξημέρωσε η σημερινή μέρα..Το πνεύμα ήθελε να μείνει μόνο του αλλά το ''θύραμα΄' που είχε απολαύσει η σάρκα το προηγούμενο βράδυ ήταν ακόμη εδώ...Ένιωθα απίστευτα άβολα για μια παρουσία που πριν λίγες ώρες ήλπιζα ότι θα μπορούσε να είναι η μελλοντική μου συναισθηματική επένδυση, μα τελικά το βράδυ που πέρασε και η χημεία, είχε αποδείξει το αντίθετο...Η αίσθηση μου αν είχε χρώμα και οσμή θα ήταν σκούρο και βρώμικη...Η ευγένεια μου όμως φυσικά δεν έδειξε πότε κάτι από όλα αυτά που σκεφτόμουν...Είχα ξυπνήσει πρώτος έπινα τον καφέ μου και έλεγα...''και τι έγινε?απλά ξόδεψες μερικά € για ένα ποτό που ήπιες και αντίστοιχα κέρασες, χάλασες και δυο ''σκουφάκια'' που ''κοιμόντουσαν'' περίπου κάνα 2μηνο στο συρτάρι με τα εσώρουχα αλλά το αποτέλεσμα μηδέν''...
Η ώρα πέρασε, και ευτυχώς το ''θύραμα'' αποφάσισε να φύγει (τι ανακούφιση Θεέ μου).Έμεινα πάλι μόνος, συνδεδεμένος με 1-2 ''κρεοπωλεία'' του ίντερνετ για να ψάχνω για άλλη μια φορά το κάτι διαφορετικό. Το ''κρεοπωλείο'' όμως απόψε ''ειχε κέφια'' και για κάποιο λόγο η ελπίδα ξαναζωντάνεψε!!!(Ξέρω βέβαια ότι στατιστικά στα ίδια θα ''πέσω'' αλλά ο λαός λέει ότι ελπίδα πεθαίνει τελευταία..)Αποτέλεσμα όμως αισιοδοξία!
Η ώρα πέρασε κόντευε 00.45 και εγώ ντυμένος και καθαρός περίμενα το φίλο μου για να βγούμε σε ένα ποτό...Μαζί μου θα έπαιρνα και όλη μου την αισιοδοξία από το νετ, και πράγματι έτσι έγινε. Μπήκα στο bar, και το μάτι μου επικεντρώθηκε σε μια πολύ ωραία παρουσία...Έβαλα στόχο να πλησιάσω, σκέφτηκα και το τρόπο- αφορμή για να μιλήσω, και ναι το έκανα! Η αισιοδοξία μου χτύπαγε κόκκινο!!!Κατάφερα να μάθω την ηλικία, και το όνομα..αλλά παρόλο το μίνι διάλογο και την καλή ανταπόκριση που φαινόταν ότι είχα, σε λίγα λεπτά αποφάσισε η όμορφη παρουσία αποφάσισε να μετακινηθεί από την περιοχή μου για κάποιο λόγο..Εκεί κατάλαβα ότι το παιχνίδι μάλλον το είχα χάσει..Και φυσικά το να πάρω την απόφαση να γινόμουν ακόμη πιο ''επιθετικός'' δεν ήταν στα σχέδια μου...Άλλωστε θυμίζω ότι ποτέ δεν ''επαιζα'' επιθετικός αλλά αμυντικός..¨αρα ήδη είχα κάνει μεγάαααλο βήμα.Και κει λοιπόν έμεινε...Αποτέλεσμα; απαισιοδοξία....
Αν μπορούσα να κάνω μια στατιστική γραμμή χρόνου-αισιοδοξίας, θα έμοιαζε σαν και αυτή των μετοχών στο χρηματιστήριο...Και όχι από μια απλή μέρα..Αλλά σαν εκείνες του '99 με το κραχ και την μεγάλη πτώση...
Σε λιγάκι θα ξαπλώσω και αύριο μια άλλη μέρα ξεκινά... άραγε με τις ψυχολογικές διακυμάνσεις μου μέσα σε ένα 24ωρο, τι θα μπορούσα να περιμένω από την αυριανή;
Τελικά σε ένα καταλήγω..Χρειάζομαι επειγόντως σταθερότητα...Μόνο έτσι θα ηρεμήσω..Μόνο έτσι θα λειτουργήσω...
Τα σέβη μου..
Το χθες ξεκίνησε με μια τυφλή γνωριμία...Η αίσθηση της χαράς αλλά και της ελπίδας του ''λες?'' ζωντάνεψε μέσα μου..Για λίγο κράτησε όμως..Έπειτα αφέθηκα στις ανάγκες της σάρκας μου και αφού η καρδιά και το πνεύμα μου δεν ενέκρινε την παρουσία, παρέδωσε το ''θυραμά'' στην σάρκα για να το απολαύσει εκείνη..Και ναι νομίζω ότι το απόλαυσε αλλά βαθμός συναισθήματος μηδέν...Ξημέρωσε η σημερινή μέρα..Το πνεύμα ήθελε να μείνει μόνο του αλλά το ''θύραμα΄' που είχε απολαύσει η σάρκα το προηγούμενο βράδυ ήταν ακόμη εδώ...Ένιωθα απίστευτα άβολα για μια παρουσία που πριν λίγες ώρες ήλπιζα ότι θα μπορούσε να είναι η μελλοντική μου συναισθηματική επένδυση, μα τελικά το βράδυ που πέρασε και η χημεία, είχε αποδείξει το αντίθετο...Η αίσθηση μου αν είχε χρώμα και οσμή θα ήταν σκούρο και βρώμικη...Η ευγένεια μου όμως φυσικά δεν έδειξε πότε κάτι από όλα αυτά που σκεφτόμουν...Είχα ξυπνήσει πρώτος έπινα τον καφέ μου και έλεγα...''και τι έγινε?απλά ξόδεψες μερικά € για ένα ποτό που ήπιες και αντίστοιχα κέρασες, χάλασες και δυο ''σκουφάκια'' που ''κοιμόντουσαν'' περίπου κάνα 2μηνο στο συρτάρι με τα εσώρουχα αλλά το αποτέλεσμα μηδέν''...
Η ώρα πέρασε, και ευτυχώς το ''θύραμα'' αποφάσισε να φύγει (τι ανακούφιση Θεέ μου).Έμεινα πάλι μόνος, συνδεδεμένος με 1-2 ''κρεοπωλεία'' του ίντερνετ για να ψάχνω για άλλη μια φορά το κάτι διαφορετικό. Το ''κρεοπωλείο'' όμως απόψε ''ειχε κέφια'' και για κάποιο λόγο η ελπίδα ξαναζωντάνεψε!!!(Ξέρω βέβαια ότι στατιστικά στα ίδια θα ''πέσω'' αλλά ο λαός λέει ότι ελπίδα πεθαίνει τελευταία..)Αποτέλεσμα όμως αισιοδοξία!
Η ώρα πέρασε κόντευε 00.45 και εγώ ντυμένος και καθαρός περίμενα το φίλο μου για να βγούμε σε ένα ποτό...Μαζί μου θα έπαιρνα και όλη μου την αισιοδοξία από το νετ, και πράγματι έτσι έγινε. Μπήκα στο bar, και το μάτι μου επικεντρώθηκε σε μια πολύ ωραία παρουσία...Έβαλα στόχο να πλησιάσω, σκέφτηκα και το τρόπο- αφορμή για να μιλήσω, και ναι το έκανα! Η αισιοδοξία μου χτύπαγε κόκκινο!!!Κατάφερα να μάθω την ηλικία, και το όνομα..αλλά παρόλο το μίνι διάλογο και την καλή ανταπόκριση που φαινόταν ότι είχα, σε λίγα λεπτά αποφάσισε η όμορφη παρουσία αποφάσισε να μετακινηθεί από την περιοχή μου για κάποιο λόγο..Εκεί κατάλαβα ότι το παιχνίδι μάλλον το είχα χάσει..Και φυσικά το να πάρω την απόφαση να γινόμουν ακόμη πιο ''επιθετικός'' δεν ήταν στα σχέδια μου...Άλλωστε θυμίζω ότι ποτέ δεν ''επαιζα'' επιθετικός αλλά αμυντικός..¨αρα ήδη είχα κάνει μεγάαααλο βήμα.Και κει λοιπόν έμεινε...Αποτέλεσμα; απαισιοδοξία....
Αν μπορούσα να κάνω μια στατιστική γραμμή χρόνου-αισιοδοξίας, θα έμοιαζε σαν και αυτή των μετοχών στο χρηματιστήριο...Και όχι από μια απλή μέρα..Αλλά σαν εκείνες του '99 με το κραχ και την μεγάλη πτώση...
Σε λιγάκι θα ξαπλώσω και αύριο μια άλλη μέρα ξεκινά... άραγε με τις ψυχολογικές διακυμάνσεις μου μέσα σε ένα 24ωρο, τι θα μπορούσα να περιμένω από την αυριανή;
Τελικά σε ένα καταλήγω..Χρειάζομαι επειγόντως σταθερότητα...Μόνο έτσι θα ηρεμήσω..Μόνο έτσι θα λειτουργήσω...
Τα σέβη μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου