Οι φωτογραφίες είναι συναντήσεις !

Η στιγμή περνά και χάνεται. Είναι τόσο μικρή η διάρκειά της στον άπειρο χρόνο, που καταντάει σχεδόν σχήμα οξύμωρο. Ένα χαμόγελο που εύχεσαι να μπορούσες να κοιτάς για ώρες, ένα φιλί που δε θέλεις να τελειώσει, μια υπέροχα αστεία γκριμάτσα-απάντηση σε κάτι που είπες, ένας δρόμος που περπάτησες· όσες φορές κι αν τα επαναλάβεις, η εικόνα που μάγεψε τα ματια σου τη δεδομένη στιγμή, δε θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Πόσες φορές κλείνεις τα μάτια για να ανακαλέσεις μια τέτοια στιγμή απ’ τη μνήμη σου και σου φαίνεται λειψή επειδή δεν μπορείς να θυμηθείς ακριβώς τα χρώματα ή τη στάση του σώματος; Πόσες φορές έχεις ευχηθεί να μπορούσες να είχες φωτογραφίες, εικόνες αναλλοίωτες στον χρόνο, απο τέτοιες στιγμές;
Η στιγμή γίνεται ανάμνηση, πιο σύντομα απ’ ό,τι την αντιλαμβάνεται κανείς. Η φωτογραφία κρατάει ζωντανές όλες τις στιγμές που αιχμαλωτίζει. Για πάντα.Κι ακόμη κι αν είσαι απο αυτούς που διατυμπανίζεις ότι δε σου αρέσουν οι φωτογραφίες, είμαι σίγουρος ότι όταν πέφτουν στα χέρια σου, τις κοιτάς με μια κρυφή ηδονή που παραδέχεσαι μόνο στον εαυτό σου κι αφήνεσαι στο ταξίδι τους.