ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ ...

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ ...

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΖΕΙΝ, ΠΡΑΤΤΕΙΝ ΚΑΙ ΣΚΕΠΤΕΣΘΑΙ!


Τα οργανωμένα κοσμικά ιερατεία, τα οποία φυσικά και δεν είναι θεόσταλτα αλλά αποτελούν προϊόν ανθρωπίνης εμπνεύσεως για την χειραγώγηση και τον έλεγχο των μαζών (οικονομικής και πνευματικής), έχοντας εμπορευματοποιήσει κάθε λατρευτική πίστη και αποϊεροποιήσει κάθε μυστηριακή έκφανση στον βωμό της εκμεταλλεύσεως και της μαζικοποιήσεως των πάντων, έχουν ταυτίσει την καλοσύνη και την χρηστοήθεια προς ένα "καλουπωμένο" πλαίσιο συμπεριφοράς το οποίο έχουν, τυπικά τουλάχιστον, προσπαθήσει να επιβάλλουν στα μέλη των εκκλησιών τους...
Ουδείς ωστόσο μεγάλος κοσμικός διδάσκαλος, ουδείς Αβατάρ, ουδείς Προφήτης, οραματιστής ή θρησκευτικός καθοδηγητής, ουδείς πραγματικός θεϊκός απεσταλμένος επέβαλλε ή παρότρυνε ή υπέδειξε την ίδρυση θρησκειών με έμμισθο κοσμικό ιερατείο... ΄Απαντες ενσαρκώθηκαν επί της γης προκειμένου να μεταλαμπαδεύσουν ορισμένες αλήθειες, μη αφήνοντας μάλιστα γραπτά...
Επιπλέον, η εναρμόνιση προς ορισμένες αρχές, κανόνες, που διασφαλίζουν τον αυτοσεβασμό ως και τον σεβασμό των στοιχειωδών δικαιωμάτων των άλλων, η συγκρότηση και εμβίωση τέλος ενός τρόπου ζωής με γνώμονα τους άξονες μίας Κοσμοθεωρίας και μίας Βιοαντιλήψεως, αποτελεί ή όχι εσωτερική ανάγκη και συνειδησιακή υπαγόρευση.

Το να πράττεις το ορθό, αξία έχει μόνο εάν και εφ΄ όσον η διάπραξή του απορρέει από μία εθελούσια συνειδητή επιλογή και όχι από κάποιον επιβεβλημένο πειθαναγκασμό, σχετιζόμενο είτε με τον φόβο της τιμωρίας κάποιου μοχθηρού και βλοσυρού Θεού, όπως βλέπουμε να λειτουργεί στην Βίβλο, είτε υπό τη δέλεαρ κάποιος ανταμοιβής, κατάσταση η οποία υποβιβάζει την θεοσέβεια στο επίπεδο της συνδιαλλαγής... Ιδού έγκειται και η ειδοποιός διαφορά του ασιάτη δογματικού δούλου του Θεού, από τον ΄Ελληνα θεοσεβή ελεύθερο άνθρωπο...
Η διάπραξη και επιτέλεση του Καλού καγαθού, ανάγεται σε συνειδησιακή λοιπόν υπαγόρευση, σε εσωτερική αναγκαιότητα και όχι σε έξωθεν επιβολή. Αυτή όμως η κατάσταση της συμπεριφοράς προϋποθέτει ιδιαίτερα αναπτυγμένη συνείδηση και ψυχοπνευματική καλλιέργεια, διεργασία η οποία εκφεύγει από κάθε νοσηρή θρησκόληπτη δεισιδαιμονία, διεργασία νοητικής και ψυχικής αφυπνίσεως η οποία δεν επέρχεται δια της προσκολλήσεως σε δογματικά και υστερόβουλα κοσμικά ιερατεία...
Ουδεμία θεία δύναμη επιζητεί τάματα, επιζητεί δουλοπρεπείς γονυκλισίες, επιζητεί πράξεις που καταλύουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πολλώ δε μάλλον ειδωλολατρικές εκφάνσεις που αγγίζουν τα όρια της παράνοιας, όπως τον να ξύνουν μπογιά από εικονίσματα και να τα ανακατεύουν με νερό... καθαγιασμένο και άλλα ανάλογα συμπτώματα που χρήζουν ψυχιατρικής εξετάσεως! Οι θείες δυνάμεις απαιτούν από τον άνθρωπο αυτοκυριαρχία, χρηστοήθεια και εναρμονισμό της συμπεριφοράς τους προς τους φυσικούς, κοσμικούς νόμους. Κατά Φύσιν Ζειν, Πράττειν και Σκέπτεσθαι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου