ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ ...

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ ...

Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΗΝΙΟΧΟΥ ΩΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚO AΡΧΕΤΥΠΟ...



΄Ενα από τα πιο γνωστά εκθέματα του αρχαιολογικού μουσείου των Δελφών, είναι το χάλκινο άγαλμα του Ηνιόχου. Παριστάνει έναν νέο, ο οποίος κρατά χαλαρά τα γκέμια των αλόγων που σέρνουν το άρμα του, ενώ το βλέμμα του ατενίζει το άπειρο... Οι αρχαιολόγοι έχουν αποφανθεί σχετικά ότι το σύμπλεγμα αυτό ηνιόχου και άρματος/αλόγων, είχε φτιαχθεί για να τιμήσει την νίκη του νέου ως αρματηδρόμου σε κάποιο αγώνισμα. Εμβαθύνοντας ωστόσο δια της παρατηρήσεως στην στάση του αγάλματος και στην έκφραση του Ηνιόχου, οδηγούμαστε σε άλλα, εντελώς, διαφορετικά, και πιο ουσιαστικά συμπεράσματα...

΄Ομως εάν προσέξουμε καλύτερα το άγαλμα, θα διαπιστώσουμε ότι τα γαλήνια χαρακτηριστικά του νέου αφ΄ενός, η μη ύπαρξη υπετροφικών/γυμνασμένων μυών αφ΄ετέρου, δεν είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα που προσιδιάζουν στο πρότυπο του αρματηλάτη... Η έκφραση του προσώπου του είναι γαλήνια, γιατί έχει κατακτήσει την εσωτερική ηρεμία και αταραξία, έχει περιέλθει στην κατάσταση δηλαδή εκείνη που στην εσωτερική φιλοσοφία καλείται ευδαιμονία, με την ουσιαστική έννοια του όρου αυτού...
Δεν δείχνει να καταβάλλει προσπάθεια να τιθασεύσει τα αγωνιστικά άλογα, διότι έχει επιτύχει την κυριαρχία. Στην κεφαλή του φέρει ταινία η οποία έχει 22 πτυχές. Οι 21 πρώτες, ανταποκρίνονται στις 3 ηλικιακές φάσεις της αναπτύξεως, όπου κλιμακωτά συντελείται η σωματική/υλική, ψυχική και πνευματική ωρίμανση του ανθρώπου, ενώ η 22η πτυχή, αντιπροσωπεύει τον αναβαθμό εκείνο που οδηγεί στους ανωτέρους κόσμους, στην θεότητα...
Από τον Ηνίοχο-αρματηδρόμο, λείπει το μαστίγιο που ήταν απαραίτητο σε τέτοιες αγωνιστικές διαδικασίες όπως και τα στιβαρά μπράτσα, ένδειξη και τα 2 υλικής ισχύος. Δεν τα χρειάζεται, δεν τα έχει ανάγκη, γιατί η ισχύς του είναι πνευματική/ψυχική. Ο Ηνίοχος, κατά πολλούς, συμβολίζει τον ίδιο τον Απόλλωνα που σέρνει το άρμα ως ήλιος και φωτίζει, ψυχοπνευματικά αλλά και με φυσικό φως, την οικουμένη...
Ο Ηνίοχος, ανταποκρίνεται στο πρότυπο του Μυσταγωγού, του αυτοκυρίαρχου και αυτάρκη, ο οποίος έχοντας επιτύχει βαθειά ψυχική γαλήνη, έχει τιθασεύσει τα άλογα (ορμές, επιθυμίες, πάθη), δηλαδή έχει χαλιναγωγήσει τις κεντρόφυγες τάσεις και ανεξέλεγκτες ροπές και ως Κυρίαρχος Νοητικά, οδηγεί το άρμα στην ισόρροπη διαδρομή που επιβάλλεται να ακολουθήσει για να εκπληρώσει την αποστολή και την πορεία του...

Ας θυμηθούμε την ανάλογη παράσταση του Ηνιόχου με τα 2 άλογα, το λευκό και το μαύρο, που περιγράφει ο Πλάτων στον διάλογό "Φαίδρος" ή περί Ψυχής και τις αναγωγές που κάνει σε αυτόν, και θα διαπιστώσουμε ότι τα όσα αναφέρει ο φιλόσοφος, προσιδιάζουν και στην περίπτωση του Ηνιόχου... Ασφαλώς και μόνο σε τυχαίο γεγονός δεν θα μπορούσε να αποδοθεί η παρουσία του καλλιτεχνήματος στον ιερό χώρο των Δελφών!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου