Στην Ιερότητα της Γης, στο χώμα και στην τοπική σου κοινωνία. Δεν υπάρχει Πατρίδα όταν δεν αγαπάς το ρυάκι, το λόφο, το ξέφωτο που είναι δίπλα στην αυλή του σπιτιού σου.
Σήμερα, είμαστε σχεδόν όλοι απόκληροι. Μιλάμε για έννοιες που υπάρχουν μόνο στο μυαλό μας, για διανοητικές συμβάσεις που τυλίγονται με συρματοπλέγματα αλλά που είναι αποκομμένες απ' την καθημερινή πραγματικότητα. Δεν μπορεί να μιλάμε για αγάπη αυτής της Γης, όταν πετάμε τα σκουπίδια στο ποτάμι δίπλα μας, καίμε τα δάση κι ονειρευόμαστε να κατακτήσουμε την ...Κωνσταντινούπολη... Δεν μπορούμε να μιλάμε ότι είμαστε ένα με αυτό που ονομάζουμε "Πατρίδα" όταν το ιδανικό μας είναι η φυγή σε ένα "επουράνιο Παράδεισο"....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου